Vanmorgen liep ik in het bos met mijn honden. Terwijl zij zich vermaken met snuffelen en spelen, gaan mijn gedachten naar mijn werk. Wat moet er vandaag? Wat wil ik vandaag? Op het actielijstje staat al snel meer dan ik af zal kunnen krijgen vandaag. Ik weet dat ik nu de keuze heb: ‘of ik begin eraan en zie wel waar ik uit kom’ of ‘ik maak nu keuzes en kort het lijstje in tot een reëel werkpakket voor vandaag.
Ik weet dat nu keuzes maken zorgt voor een ontspannen werkdag, bezig zijn met de goede dingen, lekker werken en een voldaan gevoel aan het einde. Ik weet dat het me de rust geeft om er even echt te zijn voor de jongens als ze thuiskomen en hun verhalen kwijt willen. En ook dat het me zal lukken om op tijd te beginnen met koken, zodat er tijd is en gezelligheid aan tafel – althans de kans daarop is dan veel groter ;).
Maar ja, kiezen is moeilijk. Voor mijn gevoel moet alles, en daarbij zijn er een aantal zaken die misschien niet urgent zijn, maar die blijven al zolang liggen. Het idee nu te moeten kiezen benauwt me. In gedachten probeer ik het toch passend te krijgen in de tijd. Als ik nu dit een beetje minder doe en dat een beetje korter, misschien dat het dan lukt. Of ik laat voor vandaag m’n mail zitten, dan neem ik daar morgen de tijd voor.
Mijn verleiding om niet te kiezen is groot. Gewoon achter mijn pc te gaan zitten en het eerste te doen dat er voor mijn neus komt. Waarschijnlijk een mailtje. Dan ‘verdwijn’ ik in de mail en dan hoef ik niet meer te kiezen. Dan ben ik aan het werk, dan kijk ik wel hoe het loopt.
De onrust in mijn hoofd loopt de hele dag met me mee. Ik heb het gevoel nergens echt tijd voor te hebben, ik vlieg overal een beetje overheen en duik nergens echt met volle aandacht in. Als de jongens thuiskomen, luister ik met een half oor omdat ik druk ben. Het eten staat eigenlijk te laat op tafel, dus zij moeten snel dooreten, omdat ze zo moeten trainen…
Ik loop in het bos met de honden en ik moet glimlachen. Ik herken mijn eigen worsteling die elke dag terug komt. Ik geef mezelf een vriendelijke schop onder mijn kont en kies mijn lijstje. Vandaag is het gelukt, morgen probeer ik het weer. Thuis zet ik een kop koffie en ga lekker aan de slag.