Het idee om na je vakantie het vakantiegevoel een beetje vast te houden, is inmiddels vast al weer op de achtergrond geraakt. Je werk eist alweer alle aandacht en creativiteit om alles wat er van je gevraagd wordt voor elkaar te krijgen.
De realiteit wint het van je wens om ontspannen en met aandacht te werken. Het is immers niet anders, er ligt veel werk en het moet nu eenmaal gebeuren. Je kunt geen kansen laten liggen en als je het nu niet afmaakt, blijft het je maar in de weg zitten.
Je versnelling staat allang weer in de “overdrive”.
Net als bij een auto betekent dit hoge toeren, veel gas geven en weinig snelheid maken. Het lijkt wel of je veel doet, maar effectief komt er veel minder uit je handen, dan wanneer je wel met aandacht je werk doet.
Dit zie je bijvoorbeeld in de haast waarmee je ergens aan begint zonder goed te bedenken wat je wilt bereiken en wat je daarvoor moet doen. Met als consequentie dat je werk van onvoldoende kwaliteit is of dat je het aan moet passen omdat het niet klopt.
Je ziet het ook terug in je To-Dolijst. Doordat je minder kritisch wordt, kijk je minder goed naar je prioriteiten. Hierdoor komt er veel meer op je actielijst te staan, dan zou moeten. Je neemt je werk (weer) mee naar huis, komt aan andere belangrijke dingen niet toe of stuurt een rapport weg dat eigenlijk niet voldoet aan de kwaliteit die nodig is.
Je staat in de verkeerde versnelling, om het vergelijk van de auto nog maar even door te trekken. De enige manier om hier uit te komen is te schakelen. Of natuurlijk door veel langzamer te rijden, maar dat vind je vast geen optie;)
Hoe komt het dan dat je hier toch mee doorgaat? Het is toch eigenlijk duidelijk dat dit niemand iets oplevert. Je energieniveau neemt af, je lontje wordt korter en je To-Dolijst langer. Je opdrachtgever krijgt minder kwaliteit en jij hebt meer stress en maakt meer uren.
De echte reden dat je zo doorgaat is vrees. Bijvoorbeeld over de vrees dat men vindt dat je niet voldoende werk verzet, waardoor je continu bezig bent het tegengestelde te bewijzen. Of de zorg om niet genoeg geld te verdienen als ondernemer, waardoor je geen kans wilt laten liggen. Dit zijn slechts twee voorbeelden van systemen die jou gevangen houden in drukdoenerij. Drukdoenerij die wel logisch lijkt, maar niet logisch is. Je wordt er immers alleen maar minder productief van.
Het vergt moed om je vrees onder de loep te nemen en te ontdekken hoe je hiermee jezelf tekort doet. Zo heb ik zelf vaak gedacht dat ik van dit soort vrees geen last had. Maar hoe eerlijker ik naar mezelf kijk, hoe meer ik er tegen kom.
Uiteindelijk is het tonen van dit lef slechts een kleine investering met een grote impact. Het zorgt ervoor dat je (weer) kunt genieten van je werk, dat je meer regie hebt over je eigen tijd en dat je resultaten alleen maar beter worden.
Hieronder vind je drie tips die je helpen jou belemmerende ideeën te vinden die je in de drukdoenerij houden. En hoe andere perspectieven je helpen om hieruit te breken.
- Stel je voor dat je NU stopt met hard werken en in plaats daarvan ontspannen en met aandacht je werk gaat doen. Dan komen er waarschijnlijk allerlei gedachtes boven waarom dit niet kan. Door je bewust te worden van deze gedachtes krijg je helder welke angst jij hebt. Bijvoorbeeld: ‘ dan krijg ik het niet af’ of ‘dan krijg ik die opdracht niet’
- Vraag je af waarom het antwoord bij stap 1 voor jou belangrijk is. Bijvoorbeeld: waarom is het voor mij belangrijk dat ik alles afkrijg? Het antwoord zegt iets over de overtuiging die jou belemmert om ontspannen te werken. In dit voorbeeld kan dat zijn dat je vindt dat je moet voldoen aan de wensen van anderen of dat je anderen niet mag teleurstellen.
- Check of de overtuiging uit stap 2 echt helemaal 100% waar is. Of kun je er ook anders naar kijken? Bedenk welke perspectieven ook waar kunnen zijn en welke andere keuzes je kunt maken als je van daaruit kijkt. Dit kan zijn dat je niet het onmogelijke kunt verwachten van jezelf. Dus mensen niet teleurstellen, realiseer je vooral door reële afspraken te maken.
Kortom: Als voor je drukdoenerij een logische eenvoudige oplossing bestond die alleen wat discipline nodig heeft, had je het probleem allang opgelost. Heb lef en kijk wat er echt speelt aan jouw binnenkant. Dan blijken oplossingen makkelijker en dichterbij dan je nu kunt zien.